เมื่อพูดถึงโลกภายในกับโลกภายนอกแล้ว มันมีหลักการง่ายๆ ที่ว่า “อะไรก็ตามที่อยู่ภายใต้ผิวกายของคุณคือโลกภายในและอะไรก็ตามที่พ้นผิวกายของคุณออกไปคือโลกภายนอก”

กับโลกภายนอกนั้น คุณควบคุมอะไรไม่ได้เลย เช่น ดินฟ้าอากาศ เศรษฐกิจ สงคราม และคนอื่นๆ จำไว้ว่าการพยายามจะควบคุมโลกภายนอกเป็นเรื่องที่โง่เขลาสิ้นดี อย่างไรก็ตามภายใต้เนื้อหนังของคุณ คุณมีอำนาจมากที่สุดในการควบคุม 
จะว่าไปแล้วชีวิตของคุณก็คือสภาวะหรือการเป็นนั่นเอง

ฉะนั้นภายใต้ผิวกายของคุณ คุณมีอำนาจเต็มที่ในการอนุญาตให้ตัวคุณเองมีความสุขกับที่นี่และเดี๋ยวนี้

ด้วยความเข้าใจผิดหลายคนคิดว่า “แต่ว่าฉันมีความสุขไม่ได้”

ผมมีคำถาม : ภายใต้ผิวกายของคุณ ถ้าคุณจะยินยอมให้ตัวเองมีความสุข แล้วคุณต้องไปขออนุญาตใครไม่ทราบ!

จงตรองดูเถิด ขนาดสิ่งที่คุณมีอำนาจในการควบคุมมากที่สุดแล้ว ... แล้วคุณยังมีความสุขไม่ได้

ฉะนั้นคุณจะไปทำอะไรได้กับโลกภายนอกของคุณ ที่ซึ่งคุณไม่มีอำนาจควบคุมอะไรเลย 

จงเข้าใจให้ถูก และเริ่มต้นมีความสุขเดี๋ยวนี้เลย

จงมีความสุขโดยไม่ต้องมีเหตุผลใดๆ เพราะเหตุผลใดๆ ก็ตามที่กล่าวอ้างว่าคุณมีความสุขไม่ได้ ... ล้วนไร้เหตุผลทั้งสิ้น

จำไว้ว่าโลกภายในเป็นของของคุณ คุณจะมีความสุขเสียอย่าง ไม่ต้องรอและเลื่อนมันออกไป คุณเป็นมันได้เดี๋ยวนี้เลย

ชีวิตนั้นคือประสบการณ์ ชีวิตไม่ใช่การคิด

ความลับของชีวิตคือ โลกภายในของคุณจะสร้างสรรค์โลกภายนอกของคุณ ไม่ใช่สลับกัน

จงเบิกบาน ปิติอย่างล้นพ้น และเมื่อคุณทำตัวแบบนี้ มันคือความสำเร็จของจริงอันยิ่งใหญ่

ชีวิต ไม่ใช่เรื่องอะไรที่เกี่ยวกับความเชื่อ

ชีวิตคือการเป็น คือสภาวะทั้งปวงที่คุณเป็น

แล้วถ้าคุณไม่ดำเนินชีวิตด้วยสภาวะของความสุข แล้วคุณจะดำรงอยู่กับสภาวะที่ทุกข์ใจไปทำไม และเพื่ออะไร?

บทสรุปก็คือจงมีความสุข ความสุขต้องมาก่อน แล้วมันจะสร้างสรรค์โลกภายนอกให้กับคุณเอง และถ้าคุณไม่ยอมเรียนรู้แบบนี้เสียแต่เนิ่นๆ คุณก็จะพลาดในชีวิต

ถ้าคุณมีความสุข คุณก็จะไม่พลาดเรื่องชีวิต คุณอาจงงว่ามันหมายความว่ายังไง จงคิดว่าเวลาที่คุณพลาดรถไฟ แล้วคุณรู้สึกยังไง แต่นั่นแค่รถไฟ รอสักหน่อยเดี๋ยวมันก็มา แต่ถ้าคุณไม่ยอมมีความสุข คุณพลาดในชีวิตทีเดียวนะ!

จงมีความสุขเถิด แล้วโลกภายในจะสามารถสร้างสรรค์โลกภายนอกให้กับคุณ มันไม่มีวิธีอื่นอีกแล้ว ภายใต้ผิวกายของคุณ ... จงมีความสุข