“มือปืน”  คือผลงานการกำกับเรื่องล่าสุดของ “พุฒิพงษ์ นาคทอง” พร้อมพาเราคนดูถลำลึกสู่โลกแห่งอาญชกรแบบเต็มขั้นกว่าที่เคย บอกเล่าเรื่องราวของมือปืนที่อยากถอนตัวออกจากวงการ แต่ทุกอย่างกลับไม่ง่ายดายเหมือนที่คิด

สำหรับ “มือปืน”  ภาพรวมของหนังอาจไม่ได้กลมกล่อมเท่ากับผลงานเรื่องก่อนอย่าง “วัยหนุ่ม 2544” แต่พี่พุฒิ พุฒิพงษ์ ยังคงทำได้ดีในส่วนของการนำเสนอเรื่องราวเสี้ยงชีวิตสุดขมของคนต้นทุนน้อย เจือปนด้วยมิตรภาพภายใต้โลกสีเทา ที่สำคัญคือการไต่ระดับความตึงเครียดที่นับวันยิ่งกำกับยิ่งเก่งกาจอย่างเห็นได้ชัด ชี้เป้าให้เห็นกันไปเลยว่าวงการนี้เข้าแล้วออกยากมากแค่ไหน

นำไปสู่หลากซีนอารมณ์ชวนเครียด กดดัน แม้อารมณ์ขันของเรื่องนี้จะมีปริมาณที่มากขึ้น โทนดาวน์ความตึงให้พอได้ยิ้มอยู่บ้าง บวกกับพาร์ทความรักที่เน้นหนักมากกว่าเรื่องก่อน ๆ แต่ระหว่างดูก็ยังรู้สึกปวดตับในชะตากรรมของตัวละคร เพราะฉะนั้นทุกกระสุนที่วิ่งออกจากรังเพลิงจึงเต็มไปด้วยมวลอารมณ์ที่บีบคั้น มากกว่าเน้น ปัง ปัง ปัง เอามันส์ เอาสะใจ เป็นเหตุให้ฉากแอ็คชันให้เรื่องน้อยและสั้นกว่าที่คิดไว้พอสมควร

นอกจากนี้ “มือปืน” ถือเป็นอีกหนึ่งผลงานที่การกำกับส่งบท บทส่งนักแสดง นักแสดงส่งตัวละคร ทำให้ทุกคนมีที่ทางที่โดดเด่นน่าจดจำไม่แพ้กัน ทีมนักแสดงหลักทำหน้าที่ได้ดีมากจริง ๆ แต่ที่เหนือไปกว่านั้นคือเคมีระหว่างรุ่นใหญ่ “ตุ๋ย อรุณ” และ  “ฉัตรชัย เปล่งพานิช” ที่ประจัญหน้าโชว์เก๋าได้มันส์มาก รวมถึงการแสดงของ “เบน เบนจามิน” ในบท “ผู้กองต้น” ตัวคุมเกมที่ทำให้บรรยากาศของหนังโคตรตึงเลยครับเพื่อน

สรุปแล้ว “มือปืน” ถือเป็นผลงานที่คงลายเส้นของผู้กำกับเอาไว้ได้เป็นอย่างดี เป็นอะไรใหม่ ๆ ที่น่าสนใจของ “พุฒิพงษ์ นาคทอง” อาจไม่คมเท่าเรื่องก่อน แต่ระดับความเข้มไม่มีแผ่ว มันช่างเดือด ดุ ดิบ ที่สุดเลยล่ะ