“C’mon C’mon (คัมมอน คัมมอน) ลุงครับ ‘รัก’ คืออะไร” ภาพยนตร์เรื่องยาวลำดับที่ 3 ของ “ไมค์ มิลล์ส” ผู้กำกับ Beginners และ 20th Century Women เล่าเรื่องที่ได้แรงบันดาลใจมาจากพ่อและแม่ของเขา ส่วน C’mon C’mon มาจากการที่เขาได้กลายเป็นพ่อคน

C’mon C’mon ถ่ายทอดเรื่องราวของ จอห์นนี่ (วาคีน ฟีนิกซ์) นักข่าววิทยุบ้างานที่กำลังทำโปรเจกต์ออกเดินทางสัมภาษณ์คนหนุ่มสาวไปทั่วประเทศ เกี่ยวกับ “ความหวัง” และ “วันพรุ่งนี้ ” อยู่ เขาได้รับการติดต่อจากน้องสาว (แกบี ฮอฟฟ์แมน) ผู้ไม่ได้ติดต่อกันมานานหลายปี

เธอต้องการให้เขาดูแล เจสซี่ (วู้ดดี้ นอร์แมน) หลานชายวัย 8 ขวบ จอห์นนี่จึงพาเจสซี่ร่วมออกเดินทางไปทั่วประเทศกับเขา การค้นหาความหมายของคำว่า “รัก” บนโลกเหงา ๆ ใบนี้ระหว่างคู่หูต่างวัยจึงเริ่มต้นขึ้น

ย้อนกลับไปก่อนหน้านี้ มีช่วงหนึ่งที่ “ไมค์ มิลล์ส” เขียนบทไม่ออก ลูกชายวัย 7 ขวบของเขาก็บอกว่า “ตลกเข้าไว้ ถ้าทำได้” ประโยคนี้ได้มาอยู่ในหนัง C’mon C’mon และทำให้เขาเขียนบทหนังจนเสร็จ โดย ไมค์ มิลล์ส ถ่าย C’mon C’mon แบบเรียงตามบทและเปิดรับความเปลี่ยนแปลงในทุกวันที่ถ่าย โดยไม่อิงตามบทนัก เขาได้วิธีการทำงานแบบนี้มาจากนักแสดงตลกในยุคหนังเงียบ “บัสเตอร์ คีตัน” ซึ่งมักไม่คิดบทล่วงหน้า แต่จะคิดแบบวันต่อวัน โดยคิดเรื่องต่อจากฉากที่ถ่ายไปเมื่อวาน

วู้ดดี นอร์แมน นักแสดงเด็กที่มารับบท เจสซี เป็นคนอังกฤษ ฉะนั้นตลอดทั้งเรื่องเขาต้องดัดสำเนียงพูดเป็นอเมริกัน ซึ่งสร้างความตกตะลึงให้ทีมงานทุกคนเมื่อเขาเข้าฉาก โดย ไมค์ เล่าว่า “‘วู้ดดี นอร์แมน’ เป็นเด็กที่มีวุฒิภาวะเกินวัยมาก แถมยังเป็นเด็กที่ฉลาด รอบรู้ เข้าอกเข้าใจอะไรง่าย ซึ่งนับว่าเขาโชคดีมากที่ได้เด็กคนนี้มารับบทนำ”

ทั้ง วาคีน ฟีนิกซ์ และ แกบี ฮอฟฟ์แมน (ผู้รับบทแม่) เคยเป็นนักแสดงเด็กมาก่อน วาคีนเล่นหนังมาตั้งแต่อายุ 8 ขวบ (สมัยยังใช้ชื่อว่า ลีฟ ฟีนิกซ์) ส่วนแกบีเป็นนักแสดงเด็กที่หลายคนจดจำใน Uncle Buck และ Sleepless in Seattle เพราะฉะนั้นทั้งคู่จึงรู้ดีว่าควรรับมือกับนักแสดงเด็กอย่างไรให้งานราบรื่น

“C’mon C’mon (คัมมอน คัมมอน) ลุงครับ ‘รัก’ คืออะไร” 10 มีนาคม ในโรงภาพยนตร์